آشنائی با تاریخ ایران(مقدمه):
انسانها در محیطی زاده می‌شوند و می‌بالند و زندگی می‌کنند که آن محیط چه به لحاظ مادی و چه فرهنگی محصول و معلول گذشتة خودش است. این افراد در آن محیط شرکت می‌جویند و برخی از آنان در پدید آوردن دگرگونی‌های اساسی در آن محیط نقش‌های اساسی ایفا می‌نمایند و این پایه و اساس تاریخ بشری است.
هر علمی نیز درست مانند هر ملتی و مثل هر مطلب اخلاقی یا عقلانی تاریخ مختص به خودش را دارد. دانشمندان در هر نسلی از صفر آغاز نمی‌کنند بلکه در چارچوب و بر بنیاد موقعیتی شروع به کار می‌کنند که رشتة علمی خاص آنان و همچنین مطلق علم آن را از گذشته به ارث برده است تا فضای فرهنگی زمانة خود را با آن پدید آورد.
تاریخی اندیشیدن دربارة علم یا دربارة هر چیز دیگری که به حیات و هستی آدمی تعلق دارد همانا عبارت است از به مطالعه گرفتن توالی اشخاص و حوادث در مسیر زمان و تعمق کردن در کلیه پیوندهای علی و تمامی تأثیرها و نفوذها و گرایش‌هایی که یا در آن توالی اشخاص و حوادث باز می‌توان یافت و یا خود می‌تواند بر آن توالی پرتوی تازه افکند.
موقعیت خاص جغرافیایی فلات ایران که آسیای مرکزی و شرق دور را به شرق نزدیک و اروپا متصل می‌سازد، این منطقه را از دیرباز به یکی از مهم‌ترین مراکز امواج مهاجرتها و سکونتها و جنگها و تحولات گوناگونی که از دوران پیش از تاریخ آغاز شده، تبدیل کرده است. بر این اساس برای مطالعه و آگاهی از تاریخ ایران لازم است دو مقطع زمانی قبل از اسلام و پس از آن را مورد ملاحظه قرار دهیم.